ความฝันสิงดีๆที่ไฝ่หา ไม่ง่านเหมือนความคิด ความต้องการ ผมได้บินมาไกลจน ถึงทางเลือก ไม่มีคำตอบในตอนนี้ ทุกอย่างอยู่ที่ปัจจุบัน จะก่อให้เกิด
ความจริงแล้วเวลาเป็นของเราเสมอจนกว่าลมหายใจจะหมดดับ แต่เวลาเหล่านั้น จากภาพที่ที่บังตา เราใช้มันไปเพื่ออะไร
ไม่ง่ายเลยที่ขึ้นขึ้นไปบนภูเขาสูงตามลำพัง ไม่เหมือนนิยายจีนที่เขียนไว้อย่างเร้าใจ มันเป็นความทรมาน อันอาจจะไร้ผลตอบแทน แต่ในเมือ นี้คือ นกประเสริฐมัยจึงต้องบินสูงขึ้นไปแม้จะ หนาว หรือ ทุกข์เขญเท่าใดก็ต้องไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น